Aneta i Patryk – w tajemniczym ogrodzie

 

Aneta i Patryk to perfekcjoniści, który swój ślub planowali z niezwykłą starannością. Na 2 – 3 miesiące przed uroczystością zapragnęli, aby zagościł u nich romantyczny motyw przewodni. W tym celu skorzystali właśnie z naszej pomocy :) Miało być romantycznie, sielsko, a zarazem elegancko.

Od pierwszego wejrzenia Stary Folwark, który został wybrany na miejsce wesela, wydawał się idealnie pasować do takiej realizacji. Umiejscowiony 30 kilometrów pod Łodzią, trudno oznakowany, z pięknym terenem i salą aż prosił się do ochrzczenia „Tajemniczym Ogrodem”. Tak powstała wizja tematu przewodniego w postaci kluczy – motyw ten nadał całej uroczystości romantyzmu i tajemniczości.

Sam dojazd do Folwarku był niemałym wyzwaniem – dlatego zostały przygotowane szczegółowe mapki, a kierunek wskazywały ustawione na drodze drewniane drogowskazy z białymi balonami. Kwiaty w odcieniach pasteli, moreli, pudrowego różu, przytłumionej zieleni – cudnie podkreślały charakter całej uroczystości. Piękny był plan stołów – wykonany z drewnianych starych okien z odręcznie wypisanymi imionami i nazwiskami Gości. Romantyczne były też winietki – również białe, ażurowe, w kształcie serc, włożone na kieliszki.

Jednym z ciekawszych akcentów związanych z motywem przewodnim był deser, a właściwie sposób w jaki został podany. Kelnerzy roznieśli tajemnicze skrzynki, zamknięte na kłódkę z szyfrowanym kodem. Następnie każdy stolik dostał zagadkę w formie wierszyka, której rozwiązaniem były liczby otwierające zamek. Wszystkie zagadki zostały dopasowane do osób z danego stolika i głównie dotyczyły pytań o znajomość Pary Młodej jak i siebie nawzajem. Po rozwiązaniu i otworzeniu skrzyneczki Gościom ukazywały się pyszne babeczki owocowe :)

Do motywu kluczy nawiązywała również księga gości – zadaniem zaproszonych osób było napisanie na specjalnie przygotowanych kartkach wskazówek tzw. „kluczy” do udanego życia małżeńskiego. Klucze można było znaleźć jeszcze w wielu miejscach: na ramkach przy numeracji stołu, ułożone na meblach czy nawet w postaci malutkich zawieszek na kieliszkach Anety i Patryka.

Uroczystość była piękna, a po jej zakończeniu, pozostał żal, że to już koniec tej wspaniałej przygody. Są takie pary, z którymi już po pierwszym spotkaniu czuję się, że nadaję się na tych samych falach, a praca staje się przyjemnością. Z Anetą i Patrykiem dokładnie tak było.